Onderstaand bericht komt van de
"National Center for Infectious Diseases"
(USA)
De prevalentie van het 'Chronische Vermoeidheid
Syndroom' bedraagt volgens een nieuw onderzoek: 235 per 100.000 inwoners.
Omgerekend naar Nederland betekent dit,
dat in ons land 37.600 patiënten aan deze ernstige aandoening lijden.
Dr. William Reeves, Hoofd van de afdeling
'Viral Exanthems and Herpesvirus Branch' zegt:
".....Determining how many people
have CFS has been difficult because of researchers' inconsistent use of case-defining
criteria and the lack of reliable laboratory tests for diagnosing the illness...."
Het is ondermeer de 'onderzoeksgroep CVS' van de universiteit van Nijmegen,
dat zich schuldig maakt aan "...inconsistent use of case-defining criteria....".
Vele jaren maakten ze gebruik van de "Oxford"
criteria van de psychiatrische "Wessely School" - die banden heeft
met de verzekerings-, chemische- and farmaceutische industrie - in plaats
van de internationaal afgesproken CDC- 1988 criteria (Holmes et al.) - die
behalve "ernstige vermoeidheid" een lange lijst van neven criteria
bevat.
De Oxford criteria (Sharpe at al. 1991)
zijn alleen gebaseerd op "VERMOEIDHEID die langer dan een half jaar duurt"
verder worden patiënten met psychische aandoeningen nadrukkelijk NIET
uitgesloten.
Voor elke leek is het duidelijk, dat je
hiermee geen ME, dan wel CVS patiënten selecteert, maar een ratjetoe
van mensen, waarvan velen een psychiatrische aandoening hebben.
Het is te vergelijken met een onderzoek
naar de ziekte van Alzheimer, waarvoor mensen worden geselecteerd, die hun
sleutel wel 's hebben vergeten..... flauwe kul.
Later zijn door de CDC de (zwakkere) CDC- 1994 (Fukuda et al.) ontworpen.
Ook hierbij zijn internationale afspraken gemaakt.
De Nijmeegse groep gebruikt nu wel deze
definitie, maar met UITZONDERING van de vereiste SYMPTOOM criteria.
Ook hiermee worden dus weer dezelfde groep
patiënten geselecteerd, met voornamelijk psychische aandoeningen.
De Belgische researcher Dr. E. Van Hoof van de wereldbekende "Chronic
Fatigue Clinic" van de Vrije Universiteit Brussel, onder
leiding van Prof. Kenny De Meirleir, merkt in een persbericht dan ook zeer
terecht op:
"....Volgens de criteria (1994) van
het 'Center for Disease Control and Prevention' dient er sprake te zijn van
persisterende of terugkerende medisch onverklaarbare moeheid die een duidelijk
beginpunt heeft, niet het gevolg is van geleverde inspanningen en niet significant
vermindert door het nemen van rust. Tevens dient het familiaal, sociaal en
professioneel functioneren ernstig beperkt te zijn omwille van de vermoeidheid.
"Een tweede voorwaarde houdt de aanwezigheid
in van tenminste vier van de volgende acht symptomen (mineure criteria):
"stoornissen in het korte termijn
geheugen en/of de concentratie, keelpijn, pijnlijke en/of gevoelige lymfeklieren,
spierpijn, pijn in verschillende gewrichten, niet-verkwikkende slaap, vermoeidheid
die tenminste 24 uur aanhoudt na een relatief kleine inspanning en dit minstens
gedurende 6 maanden.
"Het merendeel van de studies uit
het proefschrift van Prins behelzen patiënten met idiopathische vermoeidheiden
zonder CVS......!"
Met andere woorden: Het onderzoek van
deze Nijmeegse "ME/CVS" researchers is volksverlakkerij.
[ zie oorspronkelijke Engelse tekst van
deze CDC- 1994 criteriahelemaal onder (1) en (2): ]
Het Hoofd van de afdeling 'Viral Exanthems
and Herpesvirus Branch' van de NCID , Dr. William Reeves, zegt verder:
"....CFS is a debilitating illness for which there is no known cause
or cure....."
De Nijmeegse onderzoekers pretenderen
de oorzaak van deze ziekte wél te kennen:
Ze beweren, in navolging van de Wessely
School, zonder ook maar het geringste bewijs, dat ME patiënten hun klachten
uitsluitend instandhouden door verkeerde cognities (gedachten) en verkeerd
gedrag, zonder dat een lichamelijke oorzaak (nog) aanwezig zou zijn.
Hoewel de oorzaak van ME, net als bijvoorbeeld
MS, niet bekend is, worden in de literatuur ernstige afwijkingen beschreven:
centrale zenuwstelsel, immuun systeem, cardiovasculair, 'gene expression profiling',
en abnormaliteiten in het autonome zenuwstelsel.
Naar aanleiding van een regeringsonderzoek
in de UK, maakte de Chief Medical Officer op 11 januari 2002 via het BBC News,
publiekelijk, dat:
"...ME should be classed as a chronic
condition with long term effects on health, alongside other illnesses such
as
multiple sclerosis and motor neurone disease....."
Ook beweren deze Nijmeegse onderzoekers
wél een kuur voor deze ziekte te hebben: "Cognitieve Gedragstherapie",
gecombineerd
met "Graded Exercise Therapy". Ze durven zelfs te stellen, dat 75%
van de ME/CFS patiënten sterk verbetert/ geneest door deze kuur.
In werkelijkheid moeten de échte ME/CFS patiënten, die deelnemen
aan deze therapie, voortijdig stoppen, omdat hun toestand er ernstig door
wordt verslechterd. Vaak wordt onherstelbare schade toegebracht en belanden
patiënten in bed of rolstoel.
Het aantal voortijdige uitvallers aan
deze ME/CVS "kuur" ligt dan ook rond de 30% - Waarschijnlijk zijn
dit de echte ME/CFS patiënten - maar over de toestand van deze uitvallers
wordt door de onderzoekers met geen woord gerept.
De researchers R.M. Kurk en R.C.W.Vermeulen
van het "CVS Research Centrum Amsterdam" - die samenwerken met de
bekende ME research kliniek van de universiteit Glasgow, de universiteit van
Maastricht (neuropsychologie), de universiteit van Amsterdam (biochemie) en
de Vrije Universiteit (statistiek) - zeggen:
"...Voor behandeling met cognitieve
gedragstherapie voor CVS is geen plaats meer. Deze behandeling heeft alleen
zin voor de verwerking van het verlies en de acceptatie van de beperkingen.
Dit is een algemeen probleem enstaat los van de CVS.
De behandeling door toenemend te trainen (''graded exercise'') is ook gebaseerd
op de gedachte dat er eigenlijk niets mis is met CVS patiënten. Dit dateert
uit de periode waarin bewijzen van stoornissen in de celfunctie nog niet beschreven
waren. Ook deze methode is nu obsoleet...."
Conclusie:
``````````````
behandeling gebaseerd op gebrek aan inzicht
``````````````
Toch worden door de Nederlandse overheid
al jarenlang miljoenen Euro's van de belastingbetaler in het water gegooid,
door dit misdadige onderzoek te financieren. Ook heeft de overheid gemeend
een proef implementatie van deze omstreden therapie te subsidieerden.
Bovendien heeft de voorzitter van de Gezondheidsraad
- die zelf co-auteur is van een aantal van deze misleidende ME/CVS studies
- een "Commissie Chronische Vermoeidheidssyndroom" in het leven
geroepen, die voornamelijk bestaat uit aanhangers van deze omstreden en gevaarlijke
therapieën.
De voorzitter van deze Commissie beweerde
onlangs zelfs, dat: "....ME patienten kunnen genezen door graded exercise...."
Dit is in strijd met de waarheid. Iemand
die zoiets zegt, heeft geen benul van de wetenschappelijke literatuur, of
heeft een dubbele agenda. Zo'n persoon behoort niet in zo'n commissie benoemd
te worden.
Het wordt tijd, dat het Nederlandse parlement
onderzoek doet naar het ondraaglijke lot, dat deze ernstig zieke patiënten
- gecodeerd als neurologische aandoening in de Internationale Ziekte Classificatie
(ICD) van de WHO - in dit land beschoren is.