Een aandoening als chronisch pijn kan uw relatie beïnvloeden. Er moet
een nieuwe manier van leven gevonden worden en daar krijgt de omgeving ook mee
te maken. Het is belangrijk dat iemand zich niet alleen voelt staan met de aandoening
en steun ondervindt van de omgeving.
Pijn is niet met een instrumentje te meten.
We kunnen alleen maar met de ander meevoelen en er vanuit gaan dat het zo erg
is als de ander zegt dat het is.
Niet alleen mensen met de pijn moeten
leren accepteren, maar zo ook de naasten van dat persoon.
Ook zij moeten leren leven met de nieuwe situatie.
Accepteren dat de ander een chronische aandoening heeft, is soms moeilijk. Vaak
zal ook de partner van iemand met chronische pijn zijn levensstijl moeten aanpassen.
Om te voorkomen dat er irritaties ontstaan, wordt er
aangeraden om samen geregeld te praten. Gesprekken over de aandoening, over
angsten, irritaties en over verwachtingen die men heeft, kunnen belangrijk zijn.
Wees eerlijk en duidelijk tegen elkaar, dit voorkomt een hoop ergernissen, duidelijk
heeft het voordeel dat men niet iedere keer weer hoeft te vertellen wat niet
of wel kan.
Het is voor de omgeving van belang wat chronische pijn is. Het geeft kennis
over hoe men zichzelf het beste kan opstellen.
Het samen lezen en bespreken van informatie kan een gevoel van verbondenheid
geven. De naaste kunnen ook bij professionele hulpverleners informatie krijgen.
Vergezel bijvoorbeeld de persoon met chronische pijn naar de specialist. Maak
een lijst met vragen, men kan ook een aparte afspraak maken om zaken door te
spreken.
Eigenlijk kan men alle steun geven die de persoon met chronische pijn graag
wil hebben.
Alleen is het voor de omgeving erg moeilijk te bepalen wanneer en welke hulp
ze kunnen of mogen bieden. De persoon met chronische pijn kan zich namelijk
geïrriteerd voelen als hij wordt behandeld als een kasplantje. Ook kan
een persoon met pijn juist gebruik maken van pijngedrag.
Vaak wordt pijngedrag namelijk beloond,
door pijn aan te geven hoeft de persoon met pijn het karweitje niet te doen,
dit kan het pijngedrag juist versterken.
Iemand die onzeker is vanwege de pijn, gaat
bepaalde situaties uit de weg, hij kiest voor de veilige weg en laat het aan
anderen over. Hierdoor kan hij afhankelijker en nog onzekerder worden. Soms
helpt het dus niet om te helpen.
Wat voor hulp kunt u bieden:
· niet te veel en te vaak benadrukken dat de ander volgens "het
boekje" dient te leven
· niet te angstig te zijn dat de ander "verkeerde" activiteiten
onderneemt
· het pijngedrag niet te veel belonen
· in overleg gezond gedrag aan te moedigen
· ervoor te zorgen goed geïnformeerd te zijn over chronische pijn
· zonodig zelf uitleg te geven aan anderen als de persoon dit zelf
niet wil doen
· meegaan naar afspraken met de arts, fysiotherapeut etc.
· flexibel te zijn in het plannen van uitstapjes en dergelijke
· ondersteunend te zijn, maar geen verantwoordelijkheden over te nemen
die de persoon met chronische pijn zelf kan dragen
· op te passen voor betutteling. De ander niet te gaan redden en een
slachtoffer maken, maar sterk maken
· het leven niet te laten overheersen door chronische pijn
Door steun kan de relatie ongelijkwaardig worden. Iemand kan dan afhankelijk
worden en dit kan de onderling band in gevaar brengen.
Praat hier samen over, sta er regelmatig even bij stil of er niet te veel verantwoordelijkheid
wordt overgenomen.
Voor de steun die de naaste geeft, wordt hij niet altijd bedankt. Het is juist
zo dat de naaste klappen krijgt of een uitbrander. Dit kan verschillende oorzaken
hebben.
De persoon met pijn kan een slechte dag hebben met veel pijn, hij kan zich
te afhankelijk voelen of gewoon in een slechte bui.
Voor de naaste is dit moeilijk, het komt vaak voort uit
de vervelende dingen die de aandoening met zich meebrengt. Ook hier wordt weer
geadviseerd om hier over te praten, geef aan als u vind dat u onredelijk behandelt
wordt en voor de persoon die pijn heeft, geef aan dat u het vervelend vind om
iedere keer dank je wel te zeggen.
De verantwoordelijkheid die de partner op zich neemt kan zoveel tijd en energie
kosten, dat deze zelf opgebrand raakt.
Als u symptomen krijgt zoals: slapeloosheid, voortdurende vermoeidheid, snel
geïrriteerd raken, emotionele instabiliteit en somberheid, neem dit dan
serieus, bespreek dit met de persoon met chronische pijn en verander de situatie.
De eisen die aan een naaste gesteld kunnen worden kunnen zwaar wegen. Deze zal
dan ook goed voor zichzelf moeten zorgen.
Neem tijd voor ontspanning, onderneem dingen met vrienden of alleen.
Praat niet alleen over de dingen die niet meer kunnen, maar ook over leuke dingen
die goed gaan.
Doe samen leuke dingen, zodat niet altijd alles in teken
staat van pijn.