Risicofactoren voor osteoporose


Sommige mensen krijgen gemakkelijker osteoporose dan anderen. Hieronder worden de bekende risicofactoren opgesomd.

Voorafgaande fractuur – Het breken van een bot tijdens de volwassen leeftijd ten gevolge van een klein trauma is een kenmerk van osteoporose.

Leeftijd – Onze capaciteit om vitamine D aan te maken en calcium op te nemen, neemt af naarmate we ouder worden en dat geldt ook voor onze geslachtshormonen; dit zijn allemaal factoren die belangrijk zijn voor het behoud van gezonde botten bij zowel mannen als vrouwen.
Eén op twee vrouwen en één op vier mannen ouder dan 50 zullen tijdens hun leven een fractuur ten gevolge van osteoporose hebben.

Geslacht – Vrouwen lopen een groter risico op osteoporose dan mannen omdat zij over het algemeen kleinere botten hebben, en omdat ze sneller botmassa verliezen dan mannen, vooral tijdens de eerste 5-10 jaar na de menopauze. Mannen die lijden aan hypogonadisme ervaren een gelijkaardig botverlies en hebben ook meer kans op fracturen.

Geneesmiddelen – Steroïden kunnen het herstellingsproces van bot verstoren. Vele geneesmiddelen ter behandeling van rheumatoïde arthritis, astma, lupus, beroerten en gastro-intestinale problemen kunnen ook leiden tot botbeschadiging. Kankerbehandelingen, te veel thyroïde hormonen en zelfs aluminiumhoudende antaciden beschadigen het bot.

Ziekten – Patiënten met aandoeningen die invloed hebben op het herstel van de botten hebben meer kans om osteoporose te ontwikkelen. Dit zijn onder andere de ziekte van Paget, hyperthyroïdisme, hyperparathyroïdisme, diabetes en het syndroom van Cushing.

Erfelijkheid – Indien één van de ouders of broers of zussen osteoporose of fracturen ontwikkelde op latere leeftijd, wordt uw kans op het ontwikkelen van de aandoening vergroot. Blanken en Aziaten lopen een groter risico op osteoporose dan personen van Afrikaanse oorsprong.

Lichaamstype – Mensen met kleine of dunne botten zijn meer vatbaar voor osteoporose.

Voeding – Een calciumarm dieet tijdens de kinderjaren vermindert de piekbotmassa. Een calciumarm dieet op volwassen leeftijd heeft een invloed op de vervorming van de botten. Eetstoornissen zoals anorexia nervosa of boulemie kunnen de opname van calcium verminderen, alsook de
geslachtshormoonniveaus wijzigen en het risico op osteoporose vergroten.

Vitamine D – Personen die opgroeien in een klimaat met een beperkte hoeveelheid zonlicht tijdens bepaalde seizoenen hebben mogelijk een lage piekbotmassa ten gevolge van een tekort aan vitamine D. Dankzij zonlicht kan ons lichaam vitamine D aanmaken wat nodig is voor de opname
vancalcium. Voor het behoud van gezonde botten blijft het belangrijk om zich tijdens de volwassen leeftijd op een veilige manier bloot te stellen aan te zon of vitamine D-supplementen in te nemen.

Beweging – Een zittende levensstijl, op welke leeftijd ook, draagt bij tot de ontwikkeling van osteoporose omdat het belangrijk is voor de botten sterk te worden en te blijven door gebruik en belasting.

Levensstijl – Roken en overmatig gebruik van alcohol hebben een negatieve invloed op het herstel van de botten en verhogen het risico op osteoporose.

Osteoporose is een aandoening die niet licht mag worden opgevat. Fracturen beïnvloeden onze gezondheid, onze levenskwaliteit en onze overleving! Indien u risco loopt, bespreek dan met uw arts een eventuele osteoporosetest. Vergeet niet te vragen wat de verschillende behandelingsmogelijkheden zijn; sporten, een dieet en geneesmiddelen, bijvoorbeeld, die fracturen kunnen voorkomen of uitstellen.

Voor meer informatie zie Medtronic
(11/2010)
Deze info werd ontworpen met als enig doel informatie te verstrekken en is in geen geval een vervanging van deskundig medisch advies. Patiënten dienen een arts te raadplegen om de verschillende behandelingsopties te bespreken.