De volgroeide wervel is een kolom die bestaat uit 33 botten die de ruggengraat beschermen en rechtstaan mogelijk maken. Elk botsegment van de wervel wordt vertebra genoemd (twee of meerdere noemt men vertebrae).

De wervel heeft vijf gebieden met groepen van gelijkaardige botten. De lijst van boven naar onder: 7 cervicale vertebrae in de nek, 12 thoracale vertebrae in de middenrug (elk vastgehecht aan een rib), 5 lumbale vertebrae in het onderste gedeelte van de rug, 5 sacrale vertebrae die samen het heiligbeen vomen in het gebied van de lenden, en 4 os coccygis die samen het staartbeen vormen.

Aan de voorkant van elke wervel bevindt zich een botmassa die men het wervellichaam noemt. Het wervellichaam bestaat uit een kern van zacht broos bot omgeven door een dunne buitenlaag die bestaat uit hard corticaal bot. Wervels zijn op elkaar gestapeld en maken het ons mogelijk te zitten/staan.

Wervels in de cervicale, thoracale en lumbale gebieden worden gescheiden en afgeschermd van elkaar dankzij een rubberachtig zacht weefsel, de intervertebrale schijf. Botsegmenten die naar buiten uitsteken achter elk cervicaal, thoracaal en lumbaal wervellichaam omhullen en beschermen de ruggengraat en haar zenuwwortels. U kunt deze botten voelen; ze zijn bekend als de posterior spinale lijnen, u voelt ze wanneer u met uw hand langs het midden van uw rug glijdt.

De wervellichamen in de thoracale en lumbale gebieden hebben het meeste kans om te breken ten gevolge van osteoporose. Kanker en goedaardige tumors kunnen leiden tot een fractuur van de cervicale, thoracale en lumbale wervels

Voor meer informatie zie Medtronic
(11/2010)
Deze info werd ontworpen met als enig doel informatie te verstrekken en is in geen geval een vervanging van deskundig medisch advies. Patiënten dienen een arts te raadplegen om de verschillende behandelingsopties te bespreken.

  ;