Een geslaagd doktersbezoek

Inleiding | Vrijuit kunnen praten | Stel niet zelf een diagnose | Rekening houden met alle aspecten van pijn | Meer informatie | Het onthouden waard
Als moment waarop heel wat angsten de kop opsteken, is het eerste doktersbezoek een sleutelmoment, zowel voor de arts als voor de patiënt. Een typeschema kunnen we hiervoor echter niet voorstellen omdat elk doktersbezoek nu eenmaal het resultaat is van een unieke ontmoeting.
Top
Mensen moeten oppassen dat ze niet te veel van hun arts verwachten. Hij kan hun pijn
verzachten maar een tovenaar is hij niet. Er bestaan geen wondermiddeltjes die alle soorten pijn kunnen verhelpen. Als de arts voorstellen moet doen, dan is daarvoor ook de inzet en de actieve medewerking van de patiënt nodig.
Top
Het dokterskabinet moet een plaats zijn waar open over zaken kan worden gesproken. Vaak verloopt een doktersbezoek op een stereotiepe manier, waarbij de arts vragen stelt en de patiënt antwoordt. In zijn diagnosedrift heeft de arts soms de neiging om zijn patiënt onvoldoende aan het woord te laten. En die patiënt wil soms dan weer zijn eigen diagnose stellen. Welnu, die twee dingen moet je koste wat het kost voorkomen.
Top
Tijdens het doktersbezoek moet er een uitwisseling kunnen plaatsvinden, en confrontaties waarbij de ervaring van de arts ten dienste staat van die van de patiënt en omgekeerd. Het beste is als men vooraf gevormde oordelen naast zich neerlegt en probeert om zoveel mogelijk voorafgaande raadplegingen uit zijn hoofd te zetten. Als de pijn nog niet verholpen is, dan moet je misschien maar weer bij het begin beginnen, bij de oorzaak.
Top
Onze samenleving en de op grote schaal gepopulariseerde geneeskunde laten ons soms geheel onterecht geloven dat we over bepaalde bekwaamheden beschikken. Zelfdiagnose is ongetwijfeld een van de grootste gevaren bij een eerste doktersbezoek. Een patiënt die van tevoren al meent te weten wat zijn arts zou moeten vaststellen, dreigt steeds door de uiteindelijke diagnose te worden teleurgesteld.
Top
Daardoor is het mogelijk dat hij de woorden van zijn arts in twijfel trekt. De raadpleging moet gestoeld zijn op een vertrouwensrelatie. Bij een geslaagd doktersbezoek kan er een open dialoog plaatsvinden, en kunnen visies aan elkaar worden getoetst.
Top
In bepaalde gevallen is het ook verstandig dat de patiënt zich zelf vragen stelt over de oorsprong van zijn pijn. Hij moet in bepaalde gevallen dan ook bereid zijn om bij zijn ziekte rekening te houden met de psyche. Er kunnen bijvoorbeeld factoren zijn die aanleiding geven tot bepaalde zaken en waar de patiënt geen weet van heeft. Soms heeft de pijn een oorzaak (rouw, breuk, verlies van werk) waarvan de gevolgen moeilijk meetbaar zijn. Alleen de arts kan het belang daarvan beoordelen.
Het is dus van belang om niets voor de arts te verzwijgen, of te denken dat die dingen hem niet zullen interesseren. Alleen hij is aanvankelijk in staat om het aandeel van de psyche in de pijn in te schatten. Een bepaalde gebeurtenis, ook al heeft die lang geleden plaatsgehad, kan van belang zijn. Pijn doet zich niet altijd onmiddellijk voor en daarom is het belangrijk om op de hoogte te zijn van zijn fysieke en geestelijke toestand, zowel van vroeger als nu.
Top
Als je een geslaagd doktersbezoek wil, mag je niets vergeten te vertellen aan je arts. Maar met de angst die je voelt, het idee om je te laten onderzoeken en het 'placebo'-effect van de arts, denk je misschien niet meteen aan alles wat belangrijk kan zijn. Om je te helpen stellen we voor om een dagboekje van je pijn bij te houden waarin je opschrijft wat de intensiteit van de pijn is, welke gebeurtenissen je pijn hebben beïnvloed, hoe goed je slaapt, enz.
Om je te helpen bij de beoordeling van de intensiteit van je pijn en de weerslag ervan op je dagelijks leven, stellen we je bovendien een dagboek voor. Dat dagboek is bedoeld om je te helpen bij het praten over je pijn en om al je waarnemingen te noteren zodat je er zelf voor kunt zorgen dat je de best mogelijke verzorging krijgt.
Top
1/ Bij een raadpleging doe je er goed aan om alle oordelen die je van tevoren hebt gevormd, overboord te gooien. Alleen de arts is in staat om een juiste diagnose te stellen, hij is de specialist ter zake.
2/ Het is van belang dat het dokterskabinet een ruimte is waar een dialoog kan ontstaan, waar patiënt en arts dingen kunnen uitwisselen, kunnen praten, kunnen communiceren.
3/ In geval van chronische pijn mag het psychische aspect niet uit het oog worden verloren. Je mag niet aarzelen om met de arts te praten over gebeurtenissen die je leven hebben getekend of die mogelijk een invloed kunnen hebben gehad.
Top
Janssen-Cilag 04/2005