Langzaam werkende antireumatica


Wat is het?
Hoe werkt het?
Voor welke problemen wordt het gebruikt?
Door wie wordt het toegepast?
Bijwerkingen en risico's

Wat is het?
(Ron Smith)Langzaam werkende antireumatica worden ook wel reuma remmers genoemd. Ze worden ook wel aangeduid als DMARD’s, die afkorting staat voor Disease Modifying Anti Rheumatic Drugs.
Deze medicijnen remmen de chronische ontstekingen waardoor de ziekte minder actief wordt. Schade aan de gewrichten (of aan organen zoals bij sommige reumatische aandoeningen het geval is) kan zo beperkt blijven.
Er zijn verschillende soorten antireumatica:
STOFNAAM - MERKNAAM
Methotrexaat (MTX)- Emthexate Ledertrexate
Sulfasalazine- Salazopyrine
Goudinjecties Aurothiomalaat- Tauredo
Goudtabletten Auranofi - Ridaura
Penicillamine - Gerodyl
Hydroxychloroquine - Plaquenil
Chloroquine - Nivaquine
Aziathioprine - Imuran
Ciclosporine - Neoral
Leflunomide - Arava
Hoe werkt het?
Antireumatica remmen chronische ontstekingen. Ze werken pas na enkele weken tot maanden. Meestal moeten ze voor langere tijd gebruikt worden.
Al in een vroeg stadium worden dit soort medicijnen door reumatologen voorgeschreven. Op die manier is de kans groter dat de gevolgen van de reumatische aandoening beperkt blijven.
Het is niet te voorspellen of een medicijn aanslaat, de reumatoloog zal zoeken naar de behandeling die het meeste effect heeft.
Reumatologen kiezen bij bepaalde reumatische aandoeningen, bijvoorbeeld bij reumatoïde artritis, steeds vaker voor een mix van reumaremmers. Het voordeel van zo’n therapie is dat de middelen elkaar kunnen versterken en daardoor effectiever zijn.
Voor welke problemen wordt het gebruikt?
Langzaam werkende antireumatica worden gebruikt bij reumatische aandoeningen.
Door wie wordt het toegepast?
Deze medicijnen worden door een reumatoloog voorgeschreven.
Bijwerkingen en risico's
De meest voorkomende bijwerkingen zijn maag- en darmklachten, huiduitslag, nier- of leverfunctiestoornissen en afwijkingen.
Bron: Werkend Lichaam 01/2007