Als een baby onlustgevoelens heeft, dan gaat hij huilen en krijgt hij de borst of een flesje. De baby krijgt iets in de mond. De moeder geeft ook wel haar pink of fopspeen om op te kunnen zuigen. Fopspenen hebben van oudsher een kalmerend effect op een verdrietig kind. Dus iets tussen de lippen hebben, geeft een troostende en kalmerende beleving. (Desmond Morris)
Als het kind wat groter wordt, dan pakt het bij onlustgevoelens zijn eigen duim.
Daarna in de puberteit is er de mogelijk een sigaret of alcohol te nemen als er onrustige gevoelens zijn. Pubers zijn juist bezig met de overgang van, het zich losmaken van de moeder(of andere hechtfiguur), wat gepaard gaat met tederheidstekorten. Pubers hebben moeite met de nieuwe tederheid, die ze net aan het ontdekken zijn bij de andere seksen van hun leeftijdgenoten. De aanrakingen van de moeder zijn niet stoer, maar ze hebben ze, in deze voor hun zo onzekere leeftijd juist extra nodig.
Evenals de speen geeft de sigaret ook troost.
De grote fout van de anti-rookcampagnes is dat men zich zelden de fundamentele vraag stelt: Waarom willen de mensen eigenlijk roken? Men beweert dat dit met de verslaving te maken heeft. Dit is ten dele waar wat de gewoontevorming betreft van de nicotine. Maar het is niet de allerbelangrijkste factor!! Het antwoord moeten we zoeken in de oraal- intimiteit die de sigaret tussen de lippen geeft. We hebben hier duidelijk te maken met een levenloos object dat gebruikt wordt ter vervanging van de echte intimiteit met een ander mens.
Bij behoefte aan tederheid wil de mens van oer uit, iets in de mond om aan te zuigen.
Om nu als puber of volwassen man met een fopspeen te lopen is natuurlijk volstrekt belachelijk en daarom is een sigaret een ideaal instrument om er dan ook volwassen uit te zien. Veel rokers plaatsen, wanneer ze de sigaret naar hun mond brengen, hun vingers tegen de buitenkant van hun lippen. Op die manier bootsen ze de aanraking met de moederborst na.
Ieder mens heeft in zijn prille jeugd de tepel of speen in de mond gehad, maar niet iedereen rookt op latere leeftijd. Waarom is de een dan wel verslaafd en de ander niet?
Er zijn vele oorzaken en vele onderzoeken op dit gebied verricht. Maar op de theorie van J.J. Groen wil wel doorgaan. Hij beweert dat het tederheidsgedrag van de moeder zorgt voor de sociale hechting van moeder en kind. Indien er in een vroeg stadium onvoldoende sociale hechting heeft plaatsgevonden, kan in een later stadium de fysieke en emotionele nabijheid van de ander als bedreigend worden ervaren.
Volgens Groen vermijden verslaafden de intimiteit; het intiem lichamelijk contact is afwezig of beperkt zich tot seksueel gedrag zonder uitwisseling van echte tederheid. Bijvoorbeeld de zogenaamde mechanische seks. Het tekort aan tederheid wordt opgevuld door de kalmerende werking van de sigaret.( Hoe heerlijk is het niet na een nummertje een sigaret in bed op te steken ..)
Onderzoek heeft uitgewezen dat roken ook invloed heeft op kwaliteit van de
tussenwervelschijven. Er is aangetoond dat bij rokers eerder vernauwingen plaatsvinden
dan bij niet- rokers.(Meeusen, R.93) Roken is dus ook ongezond voor je
rug!!
Rugpatienten voelen zich vaak afhankelijk van hulpverleners. Maar wat het roken
betreft ben je dus je eigen hulpverlener. Dit stukje belasting voor je wervels
heb je zelf in eigen hand!!
Er zijn dus vele methoden om van het roken af te komen, maar ik beschrijf de volgende methode vanuit het tederheidstekort gezien.
Hoe kom je nu van die verslaving af?
Om nu van je verslaving af te komen kan dit op de volgende manier:
Als eerste deel je aan de partner mee, dat je wilt stoppen stoppen met roken
en je vraagt of hij je hierbij wilt helpen.
Het is een voorwaarde dat je partner de eerste dagen volledig beschikbaar is.
(Begin bijv. met stoppen in een lang weekend of tijdens de vakantie)
Telkens als je onrustig voelt, dus een sigaret wilt opsteken ga je naar je partner
toe en vraagt of hij je wilt vasthouden, knuffelen, tederheid wilt geven, op
de manier die jij op dat moment nodig hebt. Laat deze tederheidontvangst net
zolang duren totdat jouw onrustige gevoel over is. De aandacht van de ander
moet wel echt zijn , anders werkt het niet. Maar als jij ook laat zien dat je
het echt even moeilijk hebt, is het voor de partner vanzelfsprekend ook niet
moeilijk je echt te steunen.
Je zult merken dat je in het begin vaak zult aankloppen bij je partner, maar
dat de momenten tussen de tederheidsontvangsten steeds groter worden. Je zult
ook merken dat het eigenlijk op deze manier helemaal niet zo moeilijk vindt
om te stoppen en dat je de aandacht, de knuffels, eigenlijk heerlijk vind en
je enorm steunen in jouw proces om te stoppen.
Na een tijdje voel je je stevig en ben je trots op jezelf en je partner. .blijvend van het roken af, en je hebt tegelijkertijd geleerd dat als je behoefte hebt aan tederheid of een onrustig gevoel je bekruipt, dat je dit kan laten zien aan de ander en dat die ander dan best bereid is je te geven wat jij nodig hebt. Je hebt de sigaret niet meer nodig, wel de ander!!!