Zr. Fanny
----------
Zr. Fanny leeft al 10 jaar met een morfinepomp. Ze getuigt dat voor haar vragen
rond pijn en pijnbeleving niet anders zijn dan voor andere
pijnpatiënten. Omgaan met pijn doet ieder op zijn eigen manier. Het is
telkens opnieuw een proberen en leren leven met pijn.
Men wordt het nooit gewoon. Men kan het ook niet aanvaarden. Het is een leerproces
van vallen en opstaan, van kunnen en niet kunnen.
Wel is men zelf verantwoordelijk voor de manier waarop men met pijn omgaat.
Men mag niet verwachten dat iedereen altijd rekening moet of kan houden met
een pijnpatiënt.
Anderzijds moet men zich niet afhankelijk maken van wat anderen zeggen of menen
te weten.
Op de vele "waarom" - vragen heeft Zr. Fanny ook geen pasklare antwoorden.
Voor haar is het geloof een houvast, maar dat wil niet zeggen dat geloven de
pijn wegneemt of dat ze nu anders is dan anderen.
Pijn en ziekte blijven ook voor haar een mysterie. Christenen zijn geen onaandoenlijke
wezens maar mensen van vlees en bloed.
In verband met de teksten over Job rond pijn en verlatenheid zien we hoe iemand
kan bidden, maar ook hoe hij vecht met vragen,
onmacht en zich verlaten voelen.
Zr. Fanny heeft zelf veel steun gehad aan de boeken
"Als het kwaad goede mensen treft" van Harold S. Kuschner (een dominee)
en "Van wonde naar verwondering" van Ria Weyens (uitg. Carmelitana
Gent).
Heel zeker zijn er ook nog andere middelen waaruit we kracht kunnen putten.
Het is heel belangrijk dat mensen ons nabij zijn, mensen bij wie we met onze
pijn en onmacht thuis mogen komen.
We moeten wel rekening houden met hun beperktheden.
Onmacht en zelfbeklag zijn ook Zr. Fanny niet vreemd, zelfs als gelovige. Het
raakt haar diep dat zoveel mensen lijden onder de macht van anderen,
oorlog, geweld, armoede enz. zonder enige hulp of steun. Daardoor is ze zich
bewust van de kansen die ze krijgt: verzorging, behandeling, medicatie enz...
Bij al die toestanden denkt ze dat er vaak een machteloze en schreeuwende God
is, die aan mensen een vrije wil gegeven heeft.
Ook dat is voor haar omgaan met pijn.
P. Vinken
----------
Spiritualiteit, geloof en pijn gaan niet samen. Spiritualiteit betekent geestkracht.
Waar haal ik die geestkracht om te leven? om zinvol te leven?
Als alles meezit is er geen probleem maar bij beperktheden zijn er grote vraagtekens:
waar kan men zich aan vasthouden? Dit is niet hetzelfde als
gelovig zijn: ongelovigen kunnen ook zin geven aan hun leven, door er te zijn
voor anderen (kinderen, kleinkinderen ...), door hun
verbondenheid met de natuur. Die verbondenheid staat onder druk bij pijn.
Alle geloven (christendom, islam...) hebben met God te maken. Bij pijn gaan
we vloeken, zien we het niet zitten met God.
Er zijn ongeveer 150 psalmen waarvan minstens 40 vloekpsalmen.
Spiritualiteit geconfronteerd met pijn betekent:
1) leren loslaten: leren arbeid loslaten midden in het leven leren relaties
loslaten (we worden door vrienden in de steek gelaten)soms moeten we onze thuis
loslaten, ons zelfbeeld, ...zijn er dan nog goede kanten aan het leven? we moeten
een ander leefritme zoeken, zoeken naar goede momenten,
hoe ik mens kan zijn voor anderen.
2) zoeken naar opbouwen: na een tijd leert men dingen doen met de beperkte
mogelijkheden die men heeft. Vb. als men naar een rusthuis
moet kan men daar een nieuwe thuis maken.
Soms blijven we midden in een zoektocht steken en dan helpt het geloof: men
moet ergens zekerheid vinden.
Geloven geeft geen antwoord op het "waarom" van het lijden, er is
een deel lijden dat ons overkomt.
God kan daar niets aan doen, anders was hij een sadist. God stuurt het lijden
niet als beproeving.
God is geen oorzaak van het lijden maar hij laat je niet alleen. Als we weinig
van Gods liefde ervaren is het omdat we weinig
liefdevol met onze medemens omgaan. Lijden en pijn hebben niet het laatste woord.
We moeten de kracht vinden om op te staan, onze lijdende medemens helpen, bij
te staan: vb. kreupele die blinde begeleidt.
Sterven als gelovige wil zeggen: alles loslaten, erop vertrouwen dat ge
opgevangen wordt aan de andere kant.
-------------------------------------------------